Izdavač: Prosveta, Beograd
Godina izdanja: 1986.
Povez: Tvrd
Broj strana: 345
Stanje: Odlično (ima posvetu)
Slobodan Selenić (Pakrac, Jugoslavija 7. jul 1933. — Beograd 27. oktobra 1995.) bio je srpski pisac i kritičar, pisao je romane, drame i pozorišnu kritiku. Dopisni je član SANU. Dobitnik je mnogih nagrada, između ostalih NIN-ove nagrade 1980. godine za roman Prijatelji.
Studirao je dramu na Beogradskom univerzitetu, a postdiplomske studije u Bristolu 1950.
Po njegovom istoimenom romanu i scenariju, 1995. je snimljen film Ubistvo s predumišljajem. U nekoliko svojih romana (Timor mortis, Pismo glava, Očevi i oci, Ubistvo s predumišljajem ), prati tokove samospoznaje i opstanka jedne imanentno tragične kulture.
Izrazito realističan, uglavnom je pisao o sukobu evropske kulture i balkanske zaostalosti na području bivše Jugoslavije. Glavna preokupacija njegovih dela bio je dolazak na vlast Komunističke partije 1945. i postepeno uništavanje privrednog i kulturnog života započetog između dva svetska rata.
Bio je član DEPOS-a (Demokratske opozicije Srbije) 1992., ali razočaran korumpiranošću opozicionih političkih lidera, napustio je dalji politički angažman.
Umro je u Beogradu od raka 1995.
Najpoznatija dela
Memoari Pere Bogalja (1968.)
Pismo glava (1972.)
Prijatelji (1980.)
Očevi i oci (1985.)
Timor mortis (1989.)
Ubistvo s predumišljajem (1993.)
drame: "Ruženje naroda" i "Knez Pavle".
Godina izdanja: 1986.
Povez: Tvrd
Broj strana: 345
Stanje: Odlično (ima posvetu)
PRODATO!!!
Slobodan Selenić (Pakrac, Jugoslavija 7. jul 1933. — Beograd 27. oktobra 1995.) bio je srpski pisac i kritičar, pisao je romane, drame i pozorišnu kritiku. Dopisni je član SANU. Dobitnik je mnogih nagrada, između ostalih NIN-ove nagrade 1980. godine za roman Prijatelji.
Studirao je dramu na Beogradskom univerzitetu, a postdiplomske studije u Bristolu 1950.
Po njegovom istoimenom romanu i scenariju, 1995. je snimljen film Ubistvo s predumišljajem. U nekoliko svojih romana (Timor mortis, Pismo glava, Očevi i oci, Ubistvo s predumišljajem ), prati tokove samospoznaje i opstanka jedne imanentno tragične kulture.
Izrazito realističan, uglavnom je pisao o sukobu evropske kulture i balkanske zaostalosti na području bivše Jugoslavije. Glavna preokupacija njegovih dela bio je dolazak na vlast Komunističke partije 1945. i postepeno uništavanje privrednog i kulturnog života započetog između dva svetska rata.
Bio je član DEPOS-a (Demokratske opozicije Srbije) 1992., ali razočaran korumpiranošću opozicionih političkih lidera, napustio je dalji politički angažman.
Umro je u Beogradu od raka 1995.
Najpoznatija dela
Memoari Pere Bogalja (1968.)
Pismo glava (1972.)
Prijatelji (1980.)
Očevi i oci (1985.)
Timor mortis (1989.)
Ubistvo s predumišljajem (1993.)
drame: "Ruženje naroda" i "Knez Pavle".